به گزارش روابط عمومی اداره‌کل استان کرمان، در راستای بیست‌وششمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی در مرحله استانی، به همت واحد آموزش وپژوهش استان، نشست تخصصی قصه‌درمانی برای کودکان ویژه معلمان دوره اول ابتدایی و مربیان کودکستان در مرکز شهربابک برگزار شد.
بنا بر این خبر؛ این نشست توسط فاطمه محمودی اشکفتگی، کارشناس فرهنگی کانون پرورش فکری استان کرمان، در خصوص "قصه، جایگاه و کاربرد بالینی آن" بود و به تعریف قصه یا داستان پرداخت و گفت: سخنی یا نوشته‌ای که در آن گوینده فکر و هدفی را در قالب رویدادهای واقعی یا خیالی بیان می‌کند. همچنین بر نقش دو جانبه قصه‌گویی در ایجاد ارتباط بین قصه‌گو و شنونده و انتقال پیام به بهترین شکل ممکن تأکید گردید.
محمودی با اشاره‌ای کوتاه به کاربرد قصه در ادیان آسمانی، ادبیات و متون کهن، و یادگیری و تربیت پرداخت و سپس به بیان هدف‌ها و ارزش‌های قصه‌درمانی گفت که شامل کمک به افراد برای شناخت خود، ارائه راه‌حل‌های مختلف برای مسائل و مشکلات، پرورش ایده‌ها و افزایش انگیزش، مدیریت روابط درمانی، چارچوب‌دهی و سازماندهی دوباره مسائل و مشکلات، بازسازی خود، الگو سازی شیوه‌های ارتباط برقرار کردن، یادآوری قابلیت‌های فرد و حساسیت‌زدایی از ترس‌های او می‌شود.
وی بیان کرد: قصه‌ها به ما می‌آموزند که چگونه در این جهان باشیم و فرصتی برای بهبود دیدگاه‌ها و بینش خود نسبت به هستی، خودمان و دیگران ارائه دهیم. همچنین، بر کاربردهای قصه‌درمانی در همگانی و جهانی جلوه دادن مشکلات فرد تأکید کرد تا احساس تنهایی نکند و بداند که مشکلاتش قابل حل هستند.
در ادامه محمودی، چهار قلمرو تأثیر قصه و تمثیل بر وجود انسان مطرح کرد و گفت: قلمرو شناختی که توانایی قصه در انتقال دانش و کمک به فرایند حل مسئله است؛ قلمرو عاطفی که باعث پالایش عاطفی-هیجانی و امیدآفرینی می‌شود؛ قلمرو بین فردی که منجر به ایجاد پیوستگی و رابطه انسانی-اجتماعی بین افراد می‌گردد؛ و قلمرو شخصی که باعث بصیرت و بینش می‌شود زیرا فرد خود و مسائل زندگی‌اش را در روایت دیگران می‌بیند و درک بهتری از خود و مسائلش پیدا می‌کند.
در پایان، بر کاربرد قصه در پیشگیری، درمان و شناخت اختلالات روانی تأکید شد و رویه‌های قصه‌درمانی مختلفی از جمله ترغیب کودک به ارائه داستان زندگی خود، بیان قصه توسط درمانگر، قصه‌سازی همراه با کودک، ارائه داستان بی‌پایان یا نیمه‌تمام توسط درمانگر، قصه‌گویی دوسویه، تمرکز بر تغییرات زبانی-نمادی، استفاده از شخصیت خلاق، اجرای نمایش داستان و بیان خاطرات کودک مطرح گردید.