به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، وی افزود: گاهی در قصه چیزهایی می‌گوییم که برای بچه‌ها مبهم است، این ابهام همان چیزی است که رؤیاسازی و تخیل را در ذهن کودکان شکل می‌دهد. بچه‌ها به همین پیچیدگی‌های کوچک علاقه دارند.

گودرزی ادامه داد: در قصه گویی باید کنترل بدن را در دست بگیریم، در قصه‌گویی باید از دست‌ها و بدن به اندازه و متناسب استفاده کرد، زیاده‌روی و اغراق در حرکات بدن، اجرا را به نمایش تبدیل می‌کند و از روایت قصه فاصله می‌گیریم، بدن باید در اختیار قصه باشد، نه قصه در اختیار حرکات بدن.

این منتقد افزود: بدن در قصه‌گویی به سه بخش تقسیم می‌شود؛ از گردن به بالا، از گردن تا کمر و از کمر به پایین؛ هر بخش از بدن، زبان خاص خود را دارد و هر حرکت، پیامی در قصه‌گویی منتقل می‌کند، قصه‌گو باید بدن را مهار کند و حرکت‌های اضافه را حذف کند.

او گفت: قصه یعنی روایت؛ اساس کار قصه‌گویی، تعریف کردن قصه است، روایت‌گری اصل است، گاهی ارزش قصه به سکوت‌ها و حرکت‌هایی است که انجام نمی‌دهیم، سکوت و ایستایی، گاهی از هر حرکتی گویاتر است.

محمد گودرزی اظهار داشت: در نقل شاهنامه و متون کهن اگر قرار است بخشی از شاهنامه یا قصه‌های کهن نقل شود، باید به همان صورت نقل شود، نه این‌که بخواهیم شخصیت ها را معرفی کنیم، بخشی از اصالت و زیبایی این آثار در نحوه روایت آن‌هاست.

منتقد بخش کلاسیک و سنتی افزود: در آغاز قصه‌ها؛ قصه‌گو می‌تواند قصه را با جملات مرسومی مثل «یکی بود، یکی نبود» آغاز کند یا از عبارات صمیمانه‌ای مانند «بچه‌ها گوش‌هاتونو بیارید جلو» برای جلب توجه مخاطب استفاده کند.

او گفت: در قاعده تکرار در قصه بر اساس نظریه پراپ، برخی عناصر در قصه باید سه بار تکرار شوند، این تکرار، ساختار روایت را تقویت می‌کند. اما در عین حال، هر بار باید تفاوتی میان این تکرارها وجود داشته باشد تا روایت جذاب باقی بماند.

محمد گودرزی ادامه داد: در حُسن تعلیل در قصه؛ گاهی در قصه برای برخی وقایع که علت علمی ندارند، دلیل خیالی و شاعرانه آورده می‌شود. این دلایل غیرواقعی، زیبایی خاصی به قصه می‌بخشد و باید به درستی از آن استفاده کرد.

گودرزی در پایان تأکید کرد: «قصه‌گویی، هنری ظریف است، باید روایت‌گر باشیم، سکوت را بشناسیم، بدن را کنترل کنیم و اجازه دهیم تخیل کودک آزادانه در میان ابهام‌های قصه پرواز کند.»

بیست‌وششمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی، با حضور قصه‌گویانی از سراسر کشور و برخی مهمانان خارجی، از ۲۷ تا ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ در یزد برگزار می‌شود، این جشنواره با شعار «ساز قصه‌ها، راز زندگی است»، تلاش دارد تا قصه‌گویی، این هنر دیرینه را بار دیگر به کانون خانواده‌ها و جمع‌های کودکانه بازگرداند.

این جشنواره تا روز 30 بهمن از ساعت ۸ تا ۱۲:۳۰، سپس از ۱۵ تا ۲۰ در تالار مرکزی شهر یزد واقع در بلوار جمهوری، تقاطع محمودآباد (مردآباد)، خیابان شریف (وکیل)، میدان حج، بلوار احسان، بلوار امام حسین میزبان علاقه‌مندان است.