به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کرمانشاه، برنامه دو پنجره در کانون استان در راستای تقویت فعالیتهای ادبی و همنشینی پدیدآورندگان ادبیات کودک و نوجوان با مخاطبان، با حضور بابک نیکطلب شاعر و نویسنده نامی این عرصه روز چهارشنبه دهم اردیبهشت ۱۴۰۴ در سالن همایشهای مجتمع فرهنگی و هنری آفرینش، برگزار شد. این برنامه با حضور، مسئولان، مربیان و جمعی از اعضای علاقهمند به عرصه ادبیات، به صورت حضوری و همچنین مجازی و زنده، در سراسر استان همراه بود.
در ابتدا، برنامههای این نشست، از سوی مژگان خوشطبع کارشناس واحد ادبی و سمیه قبادی مربی ادبی و راهبر این برنامه از دوپنجره در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کرمانشاه، برای حاضرین در سالن و همراهان برخط، تبیین شد. سپس با حضور بابک نیکطلب شاعر و نویسنده برجسته کشور، نشست، به صورت رسمی آغاز گردید.
بابک نیکطلب ضمن ابراز خرسندی از حضور در نشست دو پنجره کانون کرمانشاه، ضمن ارائه مطالبی برگرفته از دنیای پیرامونی خود برای علاقهمندان حاضر، بیان داشت: خوشحالم که امروز اینجا هستم و کارهای کوچک من به دست شما رسیده و امیدوارم شاهد شنیدن حرفهای خوبی باشم و خوشبختانه با وجود شرایط، این اتفاق برای من افتاد که کتاب دیگر از مجموعه آثارم را به مخاطبان عزیز، مردم ایران، ادبیات و زبان فارسی تقدیم نمودم. احساس کردم قدمی برداشتم در راه ارتقاء زبان فارسی که خیلی بزرگ است و شاعران بیشمار بزرگی که باعث زنده بودن زبان فارسی بوده و هستند، زبان فارسی زنده و بزرگ است و ما باید در راه ماندگاری و ترویج آن اهتمام لازم را داشته باشیم.
وی افزود: بهطور طبیعی اهالی قلم میدانند که اولین کسی که از نوشتن آنها خوشحال یا غمگین میشود، خود آنها هستند و خود نویسنده یک جهان بزرگ هست، جهانی که گستره آن بسیار وسیع است. شما در هر جایی که امروز و یا در آینده باشید باید بدانید آنچه که مورد شادیتان بوده همین قلم هست که الان ما را دور هم تحت هر شرایطی جمع کرده است و در نهایت زندگی با تمام هر آنچه که با آن مواجه هستیم خوبیهای خود را دارد.
نیکطلب با اشاره به اینکه آنچه که در نوشتن مهمتر خود شاعر و نویسنده میباشد، تصریح نمود: وقتی آدمی نوجوان هست و در حال نوشتن است تصور میکند که برای جهان مینویسد و میخواهد با این کار اعلام کند که "من هستم" و این اعلام کردن بسیار لذتبخش است و اتفاقا" باید این کار را انجام دهید. شما هر جا که توانستید بودن خود را ابراز کنید و در عین حال فرصت بدهیم کسانیکه علم ادبیات دارند حتی در هر سنی که هستند آثار ما را محک بزنند و این خوب است و به تجربیات ما میافزاید و نگاه دیگران از زوایای مختلف را نسبت به آثارمان بدانیم، حتی اگر آنها را رد کنند این خود یک نشانه است، گاهی وقتها "همینکه به نشان هم نمیخورد تیر آدم، همین هم یک نشانههست"، بهنظر من این نوشتن و ارائه کردن مهم است چون فقط خود شما که در این دنیا نیستید، اولین مخاطب خودتان هستید و بعد خانواده، همکلاسی، مردم شما و بدون مخاطب آدم (شاعران، نویسندگان، نوازندگان و... که با مخاطب ارتباط دارند) تمام میشود حتی اگر اثار و کار او فاخر باشد چون با مردم ارتباط نداشته تمام میشود.
این نویسنده و شاعر برجسته تاکید کرد: گاهی وقتها مشهور شدن علت دارد چون دل و راه کسی که شهیر است با مردم بوده و در خط مردم حرکت کرده و با خدا و با مردم پیوند خورده و مانند بسیاری از بزرگان همچون باباطاهر همدانی، همان حرفهای ساده او توانسته که هزاران سال ماندگار شود و باید ارتباط را با مخاطبان برقرار کرد. آزادی بر اساس سلیقه و سلیقه بر اساس آموختهها هست، آزادی در فرهنگ، ادبیات، و هنر فراهم میشود ولو اینکه در صنعت این مورد وجود ندارد و این ویژگی ادبیات هست. افتخار میکنم که برای بچهها و مردم کار کردم و احساس میکنم هرجا که بودم قلمم موثر بوده است.
وی در ادامه با اشاره به کتاب خود با عنوان "بهار از کوچ برگشت" خاطرنشان شد: مثبتاندیش هستم، قالب جدید سهگانی هم قالب جدیدی هست که من در کتابم از آن استفاده کردم. من برای نوجوانان مینویسم هرچند مخاطب من از دوازده سال تا حتی سنین پیری هستند، چرا که دیگران هم شعرهای من را بخوانند اتفاقی نمیافتد. حسهای اشعار من کاملا" واقعی و متعلق به خود من هستند، من شعر را نمیسازم و شاعر واقعی هستم اما گروه سنی که با آنها حرف میزنم نوجوانان هستند و این گروه سنی میتواند تا صدسالگی هم ادامه داشته باشد. به قولی ما برای امید به دنیا آمدیم و وقتی امید قطع شود وجود ما معنای خودش را از دست میدهد، از نظر من خداوند انسان را بهخاطر امید و آرزو خلق نموده اما دردها و مصائب و مشکلات در جهان ما قرار دارد و این هم در نوع خود جالب است که البته باید با همه اینها زندگی کرد و تنها به یک بُعد آن نپرداخت.
بابک نیکطلب ادامه داد: من شاعر امید و امیدواری هستم اما به این معنی نیست که دچار دلواپسی و دلشوره نمیشوم، حتی این کلمات را در شعر خود آوردهام، در عین حال شعر امید باید باشد و با ناامیدی و تلخی احساس خوشایندی برای آدمی پیش نمیآید، دنیا بسیار زیبا و وسیع است که فاتح آن بچهها و جوانان هستند که میتوانند با امید و آرزوهای خود این دنیا را فتح کنند. من در کتاب "بهار از کوچ برگشت" از فردوسی و حافظ یاد کردم و تحت تاثیر تمامی شاعران قبل از خودم یا حتی همزمان خودم هستم و نباید یک شاعر از این موضوع بترسد، البته دنیای ما همینطور است ما از همه چیز دیگران تاثیر میگیریم اما مهم است که شعر متعلق خودت باشد و به وجود و آرمانها و افکار و اعتقادات خود پافشاری کنیم. امیدوارم همیشه شما هم در هر نگاه، مرتبه، قدرت و پستی که قرار گرفتید همان خوبیهایی که در کودکی و نوجوانی دارید با خودتان همراه داشته باشید.
بابک نیکطلب متولد ۹ تیر ۱۳۴۶ در تهران شاعر و نویسنده ادبیات پارسی اهل ایران است. او برنده سرو زرین دوره پنجم جشنواره بینالمللی شعر فجر شد. بابک نیک طلب، سرودن شعر را از ۱۶ سالگی شروع کردهاست. او با کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان، حوزه هنری، شورای شعر سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، شورای شعر دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد، انجمن نویسندگان کودک و نوجوان (نویسک) همکاری داشته و سردبیری و نظارت بر بخش شعر مجلات مختلفی را نیز عهدهدار بودهاست. برخی از کتابهای او به صورت کتاب صوتی منتشر شده است.
در ادامه نشست دو پنجره، اعضا نقدهای خود را از کتاب "بهار از کوچ برگشت" خواندند و به ارائه نظرات خود در مورد کتاب پرداختند و با بابک نیکطلب شاعر و نویسنده کتاب بحث و تبادل نظر نمودند، وی نیز به سوالات و ابهامات آنها پاسخ گفت و توضیحات لازم را برای حاضرین مطرح کرد. شعرخوانی این شاعر بنام و امضای کتاب از سوی او، برای علاقهمندان، از بخشهای پایانی این نشست بود که به طور کلی رضایتمندی و استقبال مخاطبان را در پی داشت.