این جشنواره بار دیگر ضرورت توجه به قصهگویی به ویژه بین خانوادهها و از سوی والدین برای بچهها را گوشزد میکند و کانون به عنوان متولی قصهگویی در کشور سعی دارد ضمن احیای قصههای ایرانی، قصهگویی را بین نسل جدید نیز گسترش دهد.
بفرمایید کانون به صرف قصه
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به عنوان تنها متولی جشنواره قصهگویی در کشور عزیزمان ایران، در حالی بیستوسومین جشنواره بینالمللی قصهگویی را برگزار میکند که در شرایط حاضر لزوم و ضرورت توجه به قصه و قصهگویی بیش از هر زمان دیگری حس میشود.
بدون تردید ارزشها و هویت فرهنگی هر کشوری میتواند با قصه و قصهگویی به درستی به نسلهای بعد منتقل شود. قصه و قصهگویی به عنوان مهمترین ابزار انتقال و حفظ فرهنگ و میراث هر ملتی است و خانواده در ترویج این فرهنگ نقشی بیبدیل و غیرقابل انکار دارد.
به قصههای شاد و امیدبخش نیاز داریم
در شرایط و عصر حاضر چیزی که بیش از پیش ضرورتش حس میشود قصههایی سرشار از شور و شادی و امید و آگاهی به کودکان و نوجوانان است.
قصه و قصهگویی خودش میتواند نقش یک رسانه قدرتمند را ایفا کند پس یادمان باشد از این مهم غافل نباشیم.
کانون؛ متولی قصهگویی در ایران
ظریفی میگفت اگر کانون در عرصه قصه و قصهگویی حساسیت به خرج ندهد و هر ساله برای برگزاری جشنواره قصهگویی با جان و دل مایه نگذارند، قصه و قصهگویی در کشورمان یتیم میماند. کانون چه در مراکزش و چه با برگزاری جشنواره قصهگویی به پیکر این هنر و میراث ارزشمند روح و جانی دوباره میبخشد.
قصهگویی با شیوههای نوین
چه خوب است با بهرهگیری از شیوههای نوین، در بازگویی قصههای جذاب، آموزنده و جهتدهنده آینده کودکان و نوجوانان این سرزمین را پر از نور و روشنی و مهر کنیم.
قصهگویان از سراسر ایران آمدند
حضور پرشور و پرانگیزه قصهگویان از سراسر کشورمان ستودنی و قابل تقدیر است.
امیدواریم در دورههای آتی با تکیه بیشتر بر عنصر خلاقیت و استفاده از ابزار بیشتر قصهگویان قصههای خود را با کارکردهای جذابتر و وسیعتر و تاثیرگذارتر ارائه کنند.
باید به حضور تک تکشان دست مریزاد گفت که هر یک خود قصه مهر و معرفت و عشق به کودکان و نوجوانان و سرزمین نجیب و شریف ایران هستند.
قصهگویی؛ راهی برای رشد و تعالی
دوستی در ارتباط با قصه و قصهگویی حرف جالبی میزد، میگفت: یکی از راههای شناخت فرهنگ هر جامعهای، قصه است.
اگر قصه در آن سرزمین دارای شأن و جایگاه باشد شک نکنید آن جامعه در مسیر رشد و تعالی و تاثیرگذاری حرکت کرده و میکند.
تشویق قصهگویی به کمک کانون
به نظرم همین که جشنواره قصهگویی بتواند والدین را به قصهگویی تشویق کند و آنها را در این مسیر قرار دهد بزرگترین کار را کرده است.
یاد کرسی و قصههای مادربزرگ بخیر
یلدا که یکی از کهنترین جشنهای ایرانی است بدون قصه و قصهگویی معنایی ندارد. شاهنامهخوانی هم از دیگر رسوم جداییناپذیر شب یلداست، اما جدا از این آداب و رسوم یلدا و شب چله یک نماد جذاب و زیبا داشت. «کرسی» که همه را دور هم جمع میکرد، تنها یک وسیله گرمکننده به حساب نمیآمد بلکه وسیلهای بود که عشق، مهر، قصه، ذوق و فرهنگ را در سادهترین شکل، نسل به نسل منتقل میکرد.
در دوره بیست و سوم جشنواره بینالمللی قصهگویی در فضای مرکز آفرینشهای کانون و مقابل سالن برگزاری جشنواره به زیبایی فضاسازی چشمنوازی از کرسی و آن نوستالژی را به روح و جان مخاطبان هدیه کرده است.