به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، امید خوش‌نظر یکی از اعضای هیات داوران بخش مسابقه ایران سیزدهمین جشنواره پویانمایی تهران اظهار کرد: با بررسی و داوری آثار بخش مسابقه ایران چند نکته چشم‌گیر و حائز اهمیت بود؛ در سینمای کوتاه همچنان نسل‌های مختلف در کنار هم قرار می‌گیرند و ما در این دوره جشنواره از نسل‌های قدیمی‌تر هم فیلم داریم و این نشان می‌دهد که این نسل همچنان پویاست و کار می‌کند. در کنار آن‌ها نسل بعد از اولین کارگردان‌های انیمیشن نیز در این رویداد فیلم دارند و با حضور جوانان، ترکیبی خوب و جذاب ایجاد شده است.
وی خاطرنشان کرد: حجم آثار جوانان در این دوره جشنواره بیشتر از دیگر نسل‌هاست و شاهد کیفیتی مطلوب در آثار هستیم که برای من به شخصه بسیار امیدوارکننده است.
به گفته وی، سینمای انیمیشن کوتاه کشورمان پله پله پیشرفت کرده و همان‌طور که می‌دانید امسال حتی یکی از آثار کوتاه ایرانی به آکادمی اسکار راه پیدا کرده است. با این حال حجم آثاری که واقعاً در سطحی بسیار باکیفیت و مطلوب باشند، چشم‌گیر نبود، فاصله کیفی آثار به یک‌باره بسیار زیاد شد و به همین دلیل داوری و انتخاب فیلم برگزیده، کار چندان سختی نبود.
کارگردان انیمیشن «تمام زمستان‌هایی که ندیده‌ام» درباره فاصله زمانی برگزاری این رویداد سینمایی گفت: به نظر من جشنواره پویانمایی این ظرفیت را دارد که به جای برگزاری دو سالانه، هر سال برگزار شود. زیرا می‌تواند برای تولیدکنندگان انیمیشن بسیار انگیزه‌بخش باشد. در شرایطی که جشنواره پویانمایی دوسالانه برگزار می‌شود، تولیدکنندگان آثار می‌توانند اینگونه تصور کنند که برای ساخت یک انیمیشن زمان زیادی دارند و به همین دلیل پروژه‌های خود را به زمان دیگری موکول می‌کنند، اما با برگزاری سالانه این رویداد بی‌تردید انگیزه تولید و تلاش برای ساخت اثر بیشتر می‌شود.
وی تاکید کرد: این جشنواره در حال حاضر به یک پختگی و اعتبار جهانی رسیده و تأثیر بسیاری در سینمای انیمیشن کشورمان دارد.
عضو هیات داوران بخش مسابقه ایران سیزدهمین جشنواره پویانمایی تهران درباره رشد کمی تولیدات انیمیشن در سینمای ایران گفت: من به رشد کمی توجه چندانی ندارم، از طرفی در این رویداد هم داور بودم و می‌دانستم که فیلم‌ها با نظر اعضای هیات انتخاب به جشنواره راه پیدا کرده‌اند و ما با تعداد محدودی از آثار متقاضی روبه‌رو بودیم. بی‌تردید هر چه‌قدر میزان تولید افزایش داشته باشد کیفیت‌ها بالاتر خواهد رفت ولی اصلی‌ترین دلیلی که برای برگزاری سالانه این رویداد دارم، این است که برگزاری هر ساله جشنواره پویانمایی به تولیدکنندگان آثار انگیزه می‌دهد.
خوش‌نظر تأکید کرد: من از دوره اول جشنواره پویانمایی در این رویداد حضور داشتم و در این سال‌ها این رویداد را دنبال کرده‌ام. جشنواره‌ها همیشه در یک زمان و مکان مشخص محلی برای دور هم جمع شدن دوستان و متخصصان این حوزه هستند و در حالیکه سینماگران می‌توانند آثار یکدیگر را ببینند ارتباطی هم بین آن‌ها شکل می‌گیرد و افراد می‌توانند به واسطه این ارتباط تجربه‌های خود را با هم به اشتراک بگذارند و خود و آثارشان را معرفی کنند. به خودی خود وقتی در جشنواره پویانمایی حضور داشتم تلاشم بر این بود که با آدم‌های جدید آشنا شوم و دوستان زیادی هم در دوره‌های مختلف جشنواره پیدا کردم.
وی افزود: یکی دیگر از اتفاق‌های مثبت جشنواره می‌تواند برگزاری کارگاه‌های آموزشی و نشست‌هایی باشد که در آن سینماگران آثار خود را معرفی می‌کنند. جشنواره علاوه بر اینکه محفلی برای نمایش آثار برگزیده است، می‌تواند فرصتی برای حضور متخصصان و افراد حرفه‌ای باشد که از نقاط مختلف دنیا در این رویداد جمع می‌شوند و تجربیات خود را به نسل جوان منتقل می‌کنند.
این کارگردان درباره بازار جشنواره پویانمایی تهران گفت: در حال حاضر بازار جشنواره پویانمایی بیش از هر چیز به محفلی برای رونمایی از دستاوردهای تازه در صنعت انیمیشن شباهت دارد ولی وقتی ما از صنعت انیمیشن صحبت می‌کنیم بحث اقتصاد اهمیت بالایی پیدا می‌کند و انیمیشن ما هنوز با اقتصاد گره نخورده و از آنجا که اکثر آثار با سفارش سازمان‌ها و نهادهای دولتی ساخته می‌شوند تولیدکنندگان آثار در ایران معمولاً افرادی هستند که به بحث اقتصاد توجه چندانی ندارند.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه بحث بازار بیش از هر چیز به سینمای بلند مربوط می‌شود و تعداد تولیدات ما آن‌قدر زیاد نیست که بتوان بازاری برای جشنواره تعریف کرد، تولیدکنندگان آثار معمولاً در این موضوع به جشنواره‌های خارجی توجه دارند و سعی دارند آثارشان را در این رویدادها معرفی کنند. در فیلم کوتاه هم معمولاً جنبه بازار جشنواره به این شکل است که روسای جشنواره‌های مختلف می‌آیند و از آن‌ها دعوت می‌کنند که در جشنواره خودشان نیز حضور داشته باشند. ارتباطات بین‌الملل جشنواره و تولیدکنندگان آثار انیمیشن در گذشته بیشتر بود و در حال حاضر این ارتباطات خیلی کم‌رنگ‌تر شده است، به همین دلیل من فکر می‌کنم بهتر است به این بخش توجه ویژه‌ای شود.
این مدرس انیمیشن در پایان گفت: از آنجا که در سینمای انیمیشن حساسیت چندانی برای دعوت مهمان وجود ندارد ما می‌توانیم از حضور متخصصان کشورهای مختلف بهره‌مند شویم. یکی دیگر از فرصت‌هایی که جشنواره به واسطه حضور تولیدکنندگان خارجی در کشورمان ایجاد می‌کند فراهم شدن فرصتی برای معرفی فعالان این عرصه در کشورمان است. برای تولیدکنندگان خارجی همکاری با نیروهای اجرایی ایرانی بسیار به صرفه است و با توجه به توانمندی‌هایی که نیروهای اجرایی ما دارند این ارتباط می‌تواند موجب همکاری‌های بسیار خوبی بین فعالان انیمیشن کشورمان با دیگر کشورها شود. امیدوارم جشنواره پویانمایی تهران با همین انرژی به فعالیت خود ادامه دهد. به اعتقاد من این رویداد در بحث تبلیغات به کار بیشتری نیاز دارد تا نقش خود را بین تولیدکنندگان انیمیشن پررنگ‌تر کند.
سیزدهمین جشنواره پویانمایی تهران همچون دوره‌های گذشته در چهار بخش مسابقه، خارج از مسابقه، نمایش ویژه و چشم‌انداز از ۱۳ تا ۱۷ اسفند ۱۴۰۲ به دبیری محمدرضا کریمی‌صارمی در تهران در حال برگزاری است.
