به گزارش ادارهکل روابط عمومی و امور بینالملل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، در این ایام هر روز تعداد زیادی از بچهها با مدارس یا پدر و مادرشان به کانون میآیند، نقاشی میکشند، کار دستی میسازند، از برنامههای جنبی جشنواره، مثل نمایش فیلم و تئاتر، دیدن میکنند و سری هم به نمایشگاه کتاب میزنند. عطیه رستمیزاده، مسوول کارگاهها در مورد اهمیت برگزاری این برنامهها پرسیدم در این رابطه گفت: که کودکان علاوه بر تجربهی فضای شاد و پرانرژی کانون با فعالیتهای مختلف هنری آشنا میشوند و یاد میگیرند که چهطور با وسایل ساده و دور ریختنی برای خودشان کاردستی و اسباببازی بسازند. این کارگاهها خلاقیت بچهها را تحریک و مهارت کار با دست آنها را افزایش میدهد. به علاوه کودکان از نزدیک فعالیتهای ما را میبینند و ترغیب میشوند تا در آینده هم به کانون بیایند. در پایان هم به غیر از نقاشی دیواری کارهایشان را با خود به خانه میبرند.
مریم لواسانی، مربی اوریگامی، استقبال از این کارگاهها را از جهت تعداد و علاقهی بچهها مثبت ارزیابی کرد، ولی معتقد بود مهارت کار با دست بچههای امروزی خیلی پایین آمده است. این مربی کانون در این رابطه گفت: کاردستی فکر بچه را به کار میاندازد و تمرکز میآورد.
مژگان خدایی، مربی کلاژ هم حضور بچههای مدارس را پرشور خواند و امکانات را کاملا مناسب ارزیابی کرد. او در مورد اهمیت آموزش کار با دست به کودکان گفت: ما از قیچی استفاده نمیکنیم، بچهها باید با دست کار کنند و با استفاده از خلاقیتشان از تکههای کوچک کاغذ چیزی که میخواهند را درست کنند. برای خیلی از بچهها این اولین تجربهی کار کلاژ است، آنها بعد از انجام کار خیلی خوشحال میشوند.
در فضای کارگاهها سروصدا، دستهای رنگی و گِلی بچهها و شور و هیجانشان توجه همه را به خود جذب میکرد. از مربی کارگاه سفال در مورد حال و هوای بچهها پرسیدیم. او از علاقهی بچهها به کار با گِل گفت و اینکه آزادی عمل کودکان در این کارگاه باعث میشود بر اساس خلاقیت خودشان کار کنند و بیشتر لذت ببرند.
مریم مقصودیپور در رابطه با نحوهی کار با کودکان گفت: اولین نکته، پرورش خلاقیت بچهها است و تمام مربیها هم سعی میکنند این خلاقیت حفظ شوند. ما در این کارگاهها روشهایی را به بچهها آموزش میدهیم که بتوانند از خلاقیتشان بهتر استفاده کنند.
مقصودیپور یکی از تاثیرات جانبی برگزاری این کارگاهها را جذب عضو میداند چراکه از این طریق بچهها و خانوادههاشان با فعالیتهای کانون بیشتر آشنا میشوند.
ندا نجفی، مسوول کارگاه عروسکسازی به ما گفت: این کارها برای بچهها جدید است، باید کشف کنند با این وسایل دورریختنی چه کارهایی میشود انجام داد. این باعث میشود بچهها فکر کنند و مثلا از یک توپ پلاستیکی سر گربه یا کفشدوزک بسازند.
مربی عروسکسازی از استقبال بچههای بزرگتر و نوجوان گفت و معتقد بود برای شکوفایی بچهها باید زمان بیشتری به کار با آنها اختصاص داد. او از کلاسهای متنوع کانون مثل ساخت حجم، رنگآمیزی و طراحی عروسک مثال زد و اضافه کرد: این بچهها بسته به ردهی سنی و به خاطر آزادی که دارند یاد میگیرند چهطور قسمتهای مختلف کارشان را خودشان انجام بدهند.
سپیده صالحی، مربی غرفهی نقاشی دیواری، این فعالیت را به خاطر فرم اجرای آن متفاوت توصیف کرد و گفت: نقاشی دیواری به خاطر این که در حالت ایستاده انجام میشود به مهارت بالاتری نیاز دارد و ذهن و بدن بچهها را بیشتر درگیر میکند.
او به بچههای بزرگتر تکنیک نقاشی آموزش میداد. بچههای کوچکتر آزاد هستند تا با پاستل نقاشی کنند.
نگین کیمیاقلم، مربی نقاشی این کارگاه است. او دربارهی نقش نقاشی در دنیای کودکان گفت: بچهها در دنیای نقاشی آزادیهایی را تجربه میکنند که در دنیای واقعی ممکن نیست. آنها آرزوها و رویاهایشان را در قالب رنگ بیان میکنند. از طرفی بچهها تاثیرپذیرند و نقاشیهایی که اینجا میکشند معمولا تحت تاثیر فضای کانون بسیار شاد و مفرح است. آموزش تکنیک و شناخت ابزار هم برای بچهها جذابیت زیادی دارد. در نهایت بعد از این که بچهها در زمان مشخصی کارشان را تمام میکنند به وسیلهی تکنیکهای قصهگویی از بین نقاشیها داستانهایی را انتخاب و با آنها بازی میکنیم. نهتنها بچهها بلکه پدر و مادرها هم علاقهمند میشوند و در مورد این تکنیکها و شرایط عضویت بچهها سوال میپرسند.
این کارگاههای هنری همزمان با هفدهمین جشنواره و نمایشگاه کتاب کودک و نوجوان از 12 تا 24 بهمن در مرکز آفرینشهای فرهنگیهنری کانون در خیابان حجاب تهران دایر، و همهروزه از 9 صبح تا 7 بعدازظهر، در روزهای عادی و تعطیل، پذیرای بچههای ایرانی است.
گزارش از علیاکبر امینی