به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بینالملل کانون، فرهاد حسنزاده نویسنده کودک و نوجوان در بخش جنبی فعالیتهای کانون در نمایشگاه کتاب تهران، با بیان این مطلب افزود: من بخشی از دوران نوجوانیام را در جنگ گذراندهام و این تأثیر زیادی روی زندگی من گذاشته است و مایلم باز هم از جنگ رمان بنویسم.
در این نشست مربیان کانون از نویسنده کتاب «هستی» سوال کردند که چرا با وجود جذابیت و محبوبیت کار کودک به کار بزرگسال روی آوردید و او پاسخ داد: تلاش من این است که در یک جا توقف نکنم و در حال حرکت و پیشرفت باشم. او در مورد شخصیت هستی توضیح داد و گفت: دو نوع تلقی از کودک وجود دارد یکی کودک رسمی که مردم انتظار دارند دخترها به این شکل باشند و دیگری کودک غیررسمی.
به گفته این نویسنده، «هستی» شخصیتی است که دوست دارد، خودش باشد. نوجوانانی مانند هستی را در اطرافمان زیاد داریم و من دوست داشتم که این نوع از دخترها، قهرمان داستانم باشد. او در موقعیت جنگ قرار گرفت و داستانش ساخته شد.
وی یادآور شد: رمان هستی در دانشگاه مورد بحث آکادمیک قرار گرفت و همچنین پایاننامههای دانشگاهی راجع به آن نوشته شده است.
این عضو تحریریه نشریه دوچرخه گفت: نوجوانان میگویند هستی تصویر دیگری از جنگ به ما نشان میدهد و جور دیگری به آن نگاه میکند و از من خواستهاند که جلد دیگری از این رمان را برایشان به رشته تحریر درآورم.
او در مورد رمان جدیدش نیز مطالبی گفت: عنوان این رمان «زیبا صدایم کن» است که کاملاً سبک امروزی دارد و ارتباطی با جنگ نیز ندارد.
این نویسنده و شاعر کودک و نوجوان همچنین بیان کرد: اثر «خسرو و شیرین» نظامی را برای نشر دیدار شروع به کار کردهام که این کتاب دست کمی از کار تالیف و خلاق ندارد. این رمان دارای فصلبندیهایی است و شخصیتهای آن جان دارند، نوجوانانی که اهل کتاب خواندن هستند این رمان را دوست خواهند داشت.
حسنزاده در بخش دیگری از این نشست با بیان این که کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان همواره به لحاظ تصویرگری و کتابسازی، الگو بوده است، افزود: کانون باید همچنان از تصویرگران حرفهای کمک بگیرد و کارهای خلاقانهای را ارایه بدهد.
حسنزاده در این نشست در پاسخ به این سوال که چطور شد قصههای کوتیکوتی را نوشتید، گفت: یکی از راههای نوشتن این است که ابتدا به تصویر نگاه کنید و بعد بنویسید. او در مورد قصههای کوتیکوتی توضیح داد: دنبال یک تصویر در اینترنت میگشتم که این قصه، به ذهنم خطور کرد و سپس آن را نوشتم، تبدیل به کتاب شد و هویت پیدا کرد.
وی با بیان اینکه در ادبیات کودک شخصیت، کم وجود دارد، افزود: کوتیکوتی تبدیل به یک شخصیت شد و هزارپای این قصه، چون بچهها را دوست داشت، کودکان هم با این کتاب ارتباط خوبی برقرار کردند.
این نویسنده کودک و نوجوان در ادامه خاطرنشان کرد: کتاب «کوتیکوتی» به زبان چینی و مالایی ترجمه و منتشر شد، کودکان سرطانی هم بخشی از زندگیشان را با این کتاب گذراندهاند و این موضوع برای من نویسنده خوشحال کننده است.
این نشست در غرفه فعالیتهای فرهنگیهنری کانون در بخش جنبی بیست و هشتمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران برگزار شد.