به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بینالملل کانون، حسین شرفالدین استاد موسسه امام خمینی(ره) و حجتالاسلام ابراهیم عباسپور درباره «سبک زندگی و علوم انسانی» مقالهای نوشته بودند که حسین شرفالدین امکان حضور نداشت، بنابراین حجتالاسلام ابراهیم عباسپور ارائه آن را بر عهده گرفت.
عباسپور درباره تعریف سبک زندگی گفت: «درباره سبک زندگی دو برداشت مهم وجود دارد که یکی مربوط به کارل مارکس و دهه ۱۹۲۰ میلادی است. در آن، سبک زندگی معرف ثروت و موقعیت اجتماعی افراد در طبقه اجتماعی است. برداشت دوم هم که صورتبندی متاخر آن است، سبک زندگی به منزله معرف و شاخص طبقه اجتماعی افراد نیست، بلکه شکل اجتماعی جدیدی از گذران زندگی اجتماعی تلقی میشود که تغییرهای اجتماعی و فرهنگی را در بر میگیرد که در فرهنگ مصرفگرایی معنا یافته است. در معنای جدید سبک زندگی که در مقابل طبقه اجتماعی است، سبک زندگی شاخصی برای شناخت نگرشها، ارزشها، علائق و رفتارهای افراد شمرده میشود که مستقل از وضعیت طبقه اجتماعی آنها و مبتنی بر عاملیت، انتخابها و ترجیحات فردی هر شخص است.»
او سپس به بازخوانی تعریف شورای عالی انقلاب فرهنگی در پیشنویس مبانی اصول و سیاستهای کلان تدوین برنامه جامع سبک زندگی ایرانی اسلامی پرداخت و بیان کرد: «سبک زندگی اسلامی ایرانی منظومه منسجم، پایا و پویا از الگوهای رفتاری انتخابی و نهادینهشده گروهی از انسانها در برقراری روابط با خدا، خود، سایر انسانهای جامعه، طبیعت مخلوق و مصنوعات بشری است که ریشه در اعتقادها، باورها، ارزشها، گرایشها، هنجارهای اسلامی و فطرت انسانی داشته و متاثر از زمینهها، شرایط، فرهنگ، هویت اجتماعی و اراده انسانی است که به دنبال دستیابی به حیات طیبه الهی است.»
عباسپور عوامل موثر در انتخاب سبک زندگی برای هر شخص را اینگونه برشمرد: «سرمایه فرهنگی فرد یا والدین شامل تحصیلات، عقلانیت، باورهای مذهبی، تجربههای زیستی، شأن و منزلت اجتماعی، سرمایه اقتصادی مثل ثروت، درآمد، امکانات، موقعیتها و فرصتها، ظرفیتهای ذهنی و روانی همانند بینشها و نگرشها، گرایشها و آرمانها، خلقوخوها و عادتها و زمینههای اجتماعی فرهنگی مثل گفتمان غالب فرهنگی، محدودیتها و انتظارهای اجتماعی هر فرد.»
این استاد حوزه و دانشگاه در سخنان پایانی، درباره نگاه دین اسلام به سبک زندگی گفت: «روشن است که در دین جامعی مثل اسلام که به تمامی عرصههای زندگی اعم از فردی و اجتماعی، درونی و بیرونی، مادی و معنوی، دنیوی و اخروی نظر دارد و هیچ امری از سپهر حِکَمی آن دور نیست، بهطور منطقی نمیتوانیم انسان را در جهت انتخاب کمال زندگی مطلوب و تمهید مقدمات لازم برای تحقق حیات طیبه این جهانی در عرصههای مختلف زیستی به خودش واگذار کنیم و تامل در منابع دینی حکایت از آن دارد که دین در دو بخش گوهری خود یعنی جهانبینی که شامل مفاهیم بنیادین مطروحه، شناخت حقایق هستی مثل خدا، انسان و حیات اجتماعی و ایدئولوژی مثل مفاهیم بنیادین ناظر به حوزه عمل و رفتار و بایدها و نبایدهای ارزشی هنجاری در حوزه اخلاقی، فقهی و حقوقی به ترسیم خطوط این مهم در این سبک زندگی مومنانه اهتمام کند.»
نشست هماندیشی علوم انسانی؛ از چیستی تا کارکردها روز پنجشنبه ۲۳ آذر ۱۴۰۲ با حضور مدیرعامل کانون و جمعی از مدیران و پژوهشگران حوزه علوم انسانی در مرکز آفرینشهای فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار شد.