چراغ جشنواره پویانمایی تهران هنوز روشن است

علیرضا کاویان راد دارای مدرک کارشناسی ارشد رشته انیمیشن از دانشگاه هنر تهران است و در شاخه‌های مختلفی چون کارگردانی، نویسندگی و تهیه کنندگی پویانمایی فعالیت دارد. این مدرس دانشگاه که در دوره پیشین جشنواره پویانمایی تهران یکی از اعضای هیات انتخاب بوده، در هشتمین دوره این جشنواره کار داوری و قضاوت آثار بخش مسابقه ایران را به عهده داشت.

به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، علیرضا کاویان راد، گفت: باید از برگزارکنندگان این رویداد که با وجود شرایط دشوار، هم‌چنان چراغ این جشنواره را روشن نگه داشته‌اند ابراز خوشحالی کنم.
کارگردان انیمیشن «شهر فرنگ» درباره کیفیت آثار این دوره جشنواره توضیح داد: در این دوره نسبت به سال‌های گذشته با کمیت قابل توجهی روبرو بودیم، اما ای کاش هم‌زمان با افزایش کمیت، کیفیت آثار را هم بالا ببریم. امسال تعداد کارهای خوب زیاد بود، ولی به شخصه کار فوق العاده‌ای ندیدم که چشمگیر باشد. چشمان هرکسی که این جشنواره را دنبال می کند معطوف به این ماجراست و انتظار دیدن خلاقیت بیشتری دارد.
کاویان راد ادامه داد: دلیل اصلی این اتفاق به شرایط اقتصادی برمی‌گردد . کمی دور از انتظار است توقع داشته باشیم هنرمندان و تولیدکنندگان انیمیشن یک‌تنه برای حفظ کیفیت و افزایش آن بجنگند. در چنین شرایطی رویکرد تولیدکنندگان به لحاظ تکنیکی کمی آسان‌تر شده و عموما همه به سمت کارهای کات اوت می‌روند. این قضیه هم در کارهای تلویزیونی و هم کارهای هنری مشاهده می‌شود و این کمی نگران کننده است. داریم از تکنیک‌های کلاسیک مثل 2 بعدی دور می‌شویم و انگار این تکنیک‌ها به تدریج مطرودتر می‌شوند. این را هم  می‌دانم که در اوضاع  فعلی نگه داشتن یک تیم خوب، کار دشوار و زمان‌بری است.
کارگردان «قصه‌های کهن» در ادامه افزود: در دنیا همچنان شاهد رشد کارهای 2بعدی، چه در فیلم آرت و چه آثار تلویزیونی هستیم، اما در کشور ما این اتفاق هر روز کمرنگ‌تر می‌شود. امسال در بخش تیزر، 2بعدی‌های خوبی وجود دارد که برخی از آن‌ها انیمیشن ناب هستند. این نشان می‌دهد بچه‌های ما بالقوه توانایی‌های خوبی دارند و اگر امکانات باشد می‌توانند آن را بالفعل کنند. با این رویه امیدوارم در آینده شاهد آثار خوبی باشیم.
کاویان‌راد حضور تهیه کننده بخش خصوصی را از اتفاقات مثبت انیمیشن ایران دانست و گفت: از اتفاقات فرخنده دیگر در این دوره حضور تهیه کننده بخش خصوصی در تولید انیمیشن سینمایی است. مهم‌ترین مساله در این میان تلاش و جمع کردن همه پتانسیل‌ها و توانایی‌هایی  است که داریم. هرچند ممکن است در ابتدای این راه آن‌چه که باید نشود و مورد اقبال تماشاگران قرار نگیرد، اما اعتقاد دارم بالاخره از یک جایی باید شروع کرد. در سال حدود 150 فیلم زنده ساخته می‌شود که بسیاری از آن‌ها اصلا اکران نمی‌شوند. سینمادارها به این دلیل علاقه‌مند به اکران این کارها نیستند که می‌دانند مخاطبی برای این فیلم‌ها وجود ندارد. چرا از این تعداد فیلم روی دو یا سه فیلم انیمیشن سرمایه گذاری نمی‌کنند؟ جای چنین حمایتی واقعا خالی است. به هر حال ورود تهیه کننده خصوصی برای تولید انیمیشن اتفاق خوبی است و امیدوارم در سال‌های آینده پربارتر شود. امسال شاهد سه کار بلند در جشنواره هستیم که یکی از آن‌ها سینمایی و دوتای دیگر تلویزیونی هستند. وقتی از سینما حرف می‌زنیم مدیایی هست که از همان ابتدا حتی باید فیلم‌نامه آن سینمایی باشد. نمی‌شود از کار تلویزیونی خروجی سینمایی ارایه داد. خوشحالم که کانون در این بخش هم حمایت می‌کند.