این بخشی از دیدگاههای نیّره صرصرشاهی یکی از قصهگویان برگزیده بخش کتابخانهای هفدهمین جشنواره بینالمللی قصهگویی است که با ادارهکل روابط عمومی و امور بینالملل کانون درمیان گذاشته است.
مربی مرکز شماره یک کانون سبزوار در آستانهی برگزاری این رویداد بینالمللی در کرمانشاه افزود: مخاطب قصهگویی این روایتها را ملکه ذهنش میکند و در مواقع لزوم، ناخواسته از آرشیو ذهن بیرون آورده و به مدد آن تفکر و تصمیمگیری میکند.
صرصرشاهی همچنین فلسفه قصه را آماده ساختن کودک برای زندگی و رمز و رازهای آن و تاثیرگذاشتن بر ناخودآگاه او دانست و اضافه کرد: استفاده ابزاری از فن قصهگویی با تاکید بر ارزشهـای اخلاقی، دینی و اجتماعی است که به سـلامت جامعه کمک بسیار موثری میکند.
بر اساس این گزارش در حالی که جشنواره بینالمللی قصهگویی از سوی کانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان طی روزهای 27 تا 30 بهمن 1393 برگزار میشود، این قصهگوی برگزیده یادآور شد جشنواره هفدهم ثابت خواهد کرد که انتخاب قصهگویان کتابخانهای باعث دلگرمی و ایجاد رغبت در مربیانی می شود که قصه و قصهگویی و دنیای کودک را شناختـه و به آن عشق میورزند و آن را ابزاری کاربردی در مسیر انتقـال مفاهیم آموزشی و تربیتی میدانند، اما بنا به دلایلی در جشنوارهها شرکت نمیکنند.
این مربی درباره تفاوتهای بین شیوه قصهگویی کتابخانهای برای کودکان و جشنوارهای گفت: قصهگو در کتابخانه، قصهگویی را با به کارگیری شیوههای جذاب و سرگرم کننده و همراه با عشق و محبّت به کودکان و در ارتباطی تنگاتنگ – چشم در چشم - اجرا میکند و به این ترتیب موفق میشود علاوه بر ایجاد یک پل ارتبـاطی وسیع و مستحکم و زیبا بین خود و مخاطبان؛ کودکان را به خواندن و نوشتن علاقهمند ساخته و تخیّل و خلاقیّت را در آنان تقویت کند.
مربی مرکز شماره یک کانون سبزوار در بیان اهمیت قصهگویی و تأثیر آن بر تربیت کودکان و نوجوانان گفت: با توجه به اینکه علاقه و تمایل انسان به قصه؛ ذاتی، درونی و ریشهای است و از طرفی برخی از مبانی تربیتی قصهها درهیچ کدام از مکاتب تعلیم و تربیت یافت نمیشود بدیهی است که از دیرباز از قصهگویی به عنوان یک ابزار تربیتی استفاده شود.
صرصرشاهی با بیان اینکه در قرآن مجید، کتابهای مذهبی و بسیاری از آثار نویسندگان و شاعران و عرفا از قالب قصه استفاده شده، اظهار داشت: تأثیر شگرف و نقش هدایتی پیامهای تربیتی قصه در مسیر رشد، تعالی و تکامل و انتقال ارزشها و مفاهیم تربیتی به کودکان و نوجوانان یکی ازاهداف اصلی قصههاست.
وی یادآور شد: خانواده محوریترین نوع رابطه در جامعه است و ساختار فرآیند تربیتـی کودک در آن پرورش پیدا میکند و با ترویج فرهنگ قصهگویی در میان خانواده میتوان به یکی از موثرترین راههایی دست یافت که شیوهها و ارزشهای زندگی را به کودک منتقل میکند.
این قصهگو بیان داشت: قصهگویی یکی از اعضای خانه با ایجاد لحظههایی زیبا و صمیمی، خلاء و فاصلهای که نحوه زندگی کنونی در خانواده ایجاد کرده است را پر کرده و سطحی از جوهره عاطفی، صمیمیـت، همدلی و همبستگی را به دنبال دارد.
صرصرشاهی خاطرنشان کرد: ارتباط معنادار و گسترده خانواده با ادبیات و ایجاد فضای فرهنگی نیز باعث برقراری ارتباط موثّر بین افراد خانواده و هماهنگی و همزیستی آنها و در نتیجه تحکیم بنیان خانواده می شود.
وی در پاسخ به این سئوال که به نظر شما چه تفاوتی میان شیوه اجرای قصهگویان ایرانی یا شرقی با قصهگویان غربی وجود دارد، اظهار نظر کرد: قصهگویان کشورهای دیگر، به ویژه غربیها شیوههای مناسب با فرهنگ و سلیقه خاص خودشان را دارند که با قصهگویی بومی و سنتی ما و نیاز جامعه کودک و نوجوان ما همخوانی ندارد و بیشتر حالت نمایش و تئاتر را دارد که با شیوه قصهگویی ایرانی متفاوت است.
صرصرشاهی درباره جشنواره قصهگویی کانون ابراز داشت: سالهاست که جشنوارهها توانستهاند با تبیین جایگاه هنر قصهگویی به پررنگ کردن نقش و ارزش آن، تغییر نگرش جامعه نسبت به این هنر، آموزش قصهگویی با رعایت اصول ویژه و روشهای علمی، ارایه الگوهای موفق قصهگویی، شکوفایی توانایی و مهارت و تقویت استعداد مربیان علاقمند پرداخته و در نتیجه باعث رشد و ارتقاء فرهنگ قصهگویی شود.
وی همچنین به بیان نظر خود درباره تغییر در شیوه برگزاری جشنواره هفدهم مانند حذف رقابتهای منطقهای، و حذف رقابت در مرحله نهایی پرداخت.
صرصرشاهی بیان کرد: جشنوارهها از نظر کیفی تکراری شده و تغییر و تحول و رویکردهای خاص و اصولی میطلبد، به نظرم وجود رقابت در مراحل ابتدایی و حذف رقابت در مرحله نهایی باعث ترغیب و حضور تعداد بیشتری از مربیان میشود.
هفدهمین جشنواره بینالمللی قصهگویی صبح روز 27 بهمن 1393 کار خود را در مجتمع فرهنگیهنری آفرینش کانون کرمانشاه آغاز میکند.
کد خبر: 239941
تاریخ انتشار: ۲۶ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۲:۱۷
- چاپ
قصهها نهاد شخصیت آینده و سرنوشت فرد را پیریزی می کنند؛ صورت قصه شاید به فراموشی سپرده شود اما جوهرهی واقعی آموزههای آن در ناخودآگاه شنونده، حضوری پررنگ دارد.