به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بینالملل کانون، پیام علیرضا حاجیانزاده در کتاب ویژه این جشنواره با عنوان «هزار افسان» تاکید کرده است: امروزه به طور خاص، در روزگاری که ارتباطات چهره به چهره رو به کاهش نهاده، بیش از پیش نیازمند توجه به این هنر و بالندگی آن هستیم؛ چرا که هنر قصهگویی میتواند پیوند نسلها را ممکن کند؛ و ریشهداری تمدن ما را در اعصار و دورههای گذشته نشان دهد؛ ما را با آثار به جا مانده از مفاخر ادبی آشنا سازد و زمینهی به کارگیری و استفاده از میراث گرانبهای بشری را به ما و نسلهای آینده بیاموزد .
وی در بیان تاثیرگذاری قصهها بر روی کودکان تصریح کرده است: دنیای متفاوت داستان و افسانه، هرچند شباهتها و اشتراکهایی با دنیای زندگی روزمرهی آنان دارد، اما دست و زبان قصهگویان میتواند رنگ و بویی دیگر بدان ببخشد و همزمان با این که لذت گردش در جهان قصه و افسانه را به کودکان میچشاند، غیرمستقیم، درسها و پندهایی به آنان بدهد که در زندگی جاری به کارشان میآید.
حاجیانزاده ادامه داده است: سالیان سال است که فرهیختگان و پژوهشگران عرصه تعلیم و تربیت، نقش قصهگویی را به عنوان یک واسطهی بسیار موثر قلمداد میکنند و رویکرد جهانی به این قالبِ گیرا و اثر بخش هنری را میتوان در برپایی جشنوارههای متعدد منطقهای و بینالمللی مشاهده کرد.
به گفتهی وی پژوهشهای صورت گرفته در کشور ما نیز نشان میدهد کودکانی که مخاطب قصهگویی میشوند، به طور معناداری بیشتر از کودکان دیگر، مهارتهای زندگی را فرا میگیرند و توان شرکت در کار گروهی، ابراز محبت و مهربانی، کنترل خشم و برقراری ارتباط با دیگران در میان آنان بالاتر است و بیشتر به حقوق دیگران احترام میگذارند.
بخشی از این پیام نیز به اهمیت و جایگاه قصه و قصهگویی در اعتقادات مذهبی و اسلامی و قرآن کریم پرداخته و مدیرعامل کانون در این زمینه یادآور شده است: مهمتر از همه این که قصهگویی، کودکان ما را با جلوههایی از زیباییهای قرآن کریم آشنا میکند و قصهگویان توانا و هنرمند میتوانند راویان قصههای این کتاب آسمانی باشند. علاوه بر این که یاد آور این نکته خواهند بود که در بیش از نیمی از این کتاب عظیم، مستقیم و غیر مستقیم از قصه و قصهگویی و نقش عبرتآموز آن سخن به میان آمده است.
همچنین جایگاه این سنت کهن نزد ایرانیان و نقش آن در حفظ و گسترش ادبیات ایران و میراث فرهنگی بخش دیگری از این پیام است و مدیرعامل کانون در همین زمینه تاکید کرد که حفظ و گسترش سنت پسندیدهی قصهگویی، به عنوان یکی از مأموریتهای مهم کانون بر شمرده میشود و ما شاهد تلاش مسؤولان دلسوز و هم چنین کارشناسان و مربیان هنرمند و توانا در اعتلا بخشیدن به این هنر والا هستیم.
هفدهمین جشنواره بینالمللی قصهگویی از روز 27 بهمن 1393 در کرمانشاه آغاز شده است و تا 30 بهمن ادامه پیدا میکند.
متن کامل پیام نیز به شرح زیر است:
نَحْنُ نَقُصُّ عَلَیْکَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ هذَا الْقُرْآنَ وَ إِنْ کُنْتَ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الْغَافِلِینَ (سورهی یوسف(ع) آیهی 3)
شاید کسی نتواند تاریخی برای آغاز قصهگویی تعیین کند، چنان که برخی از پژوهشگران بر این باورند که سنت قصهگویی قدمت و پیشینهای به اندازهی عمر بشر دارد. گویی از همان روزهایی که انسان کلمهها را فرا گرفت، تخیل او نیز بال و پرگرفت و لذتِ کشفِ جهانی تازه را کشف کرد. او از همان زمان، جهانِ قصه را گسترش داد تا با زبانِ شیرینِ داستان، سنگینی واقعیتهای زندگی خود را تحملپذیر کند و به این شیوه، فرزندان آدم ، نسل به نسل ، دست کودکان خود را میگرفتند و به دنیایی متفاوت میبردند.
دنیای متفاوت داستان و افسانه، هرچند شباهتها و اشتراکهایی با دنیای زندگی روزمرهی آنان دارد، اما دست و زبان قصهگویان میتواند رنگ و بویی دیگر بدان ببخشد و همزمان با این که لذت گردش در جهان قصه و افسانه را به کودکان میچشاند، غیرمستقیم درسها و پندهایی به آنان بدهد که در زندگی جاری به کارشان میآید.
این سنت دیرین بشر، هرچند بنا به اقتضای موقعیت جغرافیایی، ویژگیهای فرهنگی و تغییر و تحولات زمانه، دچار دگرگونیهایی شده، اما از دیر باز در فرهنگ ما ایرانیان نیز، از جایگاه بسیار ارزشمند و مهمی برخوردار بوده است. این، سنتی است الهی و خداوند سبحان، بارها در قرآن کریم، به نقش این هنر در عبرتآموزی اشاره دارد و خود در کتابش بهترین قصهها را روایت میکند.