فعالان عرصه انیمیشن و هنرمندانی که از شهرهای مختلف ایران در جشنواره پویانمایی تهران آثار خود را ارائه کرده‌اند نیز از جمله چنین نمونه‌هایی هستند؛ افرادی که در دیار خود با انگیزه کافی توانسته‌اند ایده‌های ناب را در معرض داوری بگذارند. در همین باره نظرات تعدادی از جوانان عرصه انیمیشن شهرهای مختلف را جویا شده‌ایم که می‌خوانید.
مرضیه ابرارپایدار از کرج:
از نظر من برای دانشجوی رشته انیمیشن بیش از هرچیز علاقه و اشتیاقی که دانشجو را به سمت این رشته هدایت کرده مهم‌ترین و قوی‌ترین پشتوانه در موفقیت و همچنین تحمل دشواری‌های خاص این رشته است. استفاده مفید از بستر دانشگاه و اساتید و داشتن تعاملات علمی با سایر دانشجویان و همچنین ارتباط و مشاوره با افراد برجسته و موفق این رشته از دیگر می‌تواند عوامل پیشرفت و موفقیت تولیدات دانشجویان باشد. آنچه آثار دانشجویان را از دیگر آثار متمایز می‌کند داشتن روحیه پر انرژی و جسورانه و ایده‌های نو و ساختارشکنانه دانشجویان است که باعث تولید آثار تجربی و خلاقی می‌شود. این امر در ایجاد تحول و جنبش‌های نو در جامعه انیمیشن بسیار مؤثر خواهد بود. از نظر من برای فردی که بخواهد در این رشته فعال باشد محدودیت مکان‌ها نمی‌تواند مانعی باشد، به خصوص که باحضور اینترنت بسیاری از افراد می‌توانند به‌صورت غیرحضوری در پروژه‌های انیمیشن همکاری کنند. همچنین در بسیاری موارد شاهد آثار با کیفیت عالی و در خور توجهی از بعضی شهرستان‌ها هستیم.
المیرا باقرزاده کارگردان «روح‌انگیز» از مشهد:
جوانان باید پشتکار داشته باشند و نا امید نشوند. چون دانشجویان انیمیشن از رشته‌های دیگر آمده‌اند و در بدو ورود فکر می‌کنند که خیلی از مباحث عقب هستند. پس بهتر است از بقیه مشاوره یا کمک بگیرند و بدانند این کمک گرفتن نشانه ضعف نیست. انیمیشن یک کار گروهی است و گروهی کارکردن خیلی مؤثر خواهد بود. به نظرم دور بودن از پایتخت در روند کار اثرگذار است چرا که جریان‌های هنری در تهران فعال‌تر هستند و بودجه‌ها هم بیشتر است. افرادی که در شهرستان کار می‌کنند به سمت تهران جذب می‌شوند و همین امکانات بیشتر باعث می‌شود که بیشتر دیده شوند. با این حال بهتر است امکانات و بودجه‌ها در شهرهای دیگر هم وجود داشته باشد.
نرگس شاعری کریمی، کارگردان «آلوورا» از اهواز:
برای موفقیت در هر رشته هنری و خصوصاٌ انیمیشن مهم نیست در کدام شهر زندگی می‌کنید، فقط تا جایی که ممکن است باید نمونه کار انیمیشن ببینید و بعد به این فکر کنید که چه سبکی را دوست دارید؟ سپس دنبال هنرمندانی بگردید که در آن سبک مورد علاقه شما کار می‌کنند. سعی کنید در آن زمینه کار کنید ببینید از کدام رشته انیمیشن استعدادش را دارید که از آدم‌هایی که تجربه‌اش را دارند استفاده کنید. باید تا جایی که می‌توانید درباره مطالبی که در آینده می‌خواهید دنبالش بروید مطالعه کنید.
اما «اهواز» در پویانمایی نسبت به تهران وضعیت خوبی ندارد، چون جمع یا گروهی که انیمیشن کار کنند وجود ندارد. من خودم مجبور شدم برای کار مدتی در تهران بمانم چرا که اهواز نیاز به فعالان بیشتری دارد، از یک طرف تیمی که بخواهد در شهرستان‌ها کار کند وجود ندارد و از طرف دیگر هر شرکتی برای فعالیت در شهرستان برای همراهی با گروه خودش متحمل هزینه‌های زیادی می‌شود و حتی ممکن است امکان پذیر نباشد. البته ممکن است فضای مجازی بتواند در این زمینه مقداری کمک کننده باشد، ولی به‌طور کامل نمی‌شود فضای مجازی را جانشین فضای واقعی کرد.
الهام طرقی، کارگردان «هیچکس» از نیشابور:
تولید انیمیشن در برخی از شهرستان‌ها نسبت به سال‌های گذشته رشد چشمگیری داشته ولی هنوز نیازمند زیر ساخت‌های لازم از قبیل تشکیل انجمن‌های تخصصی و مجتمع‌های انیمیشن برای رشد بهتر این صنعت است. البته با شرایط موجود در شهرستان‌ها باز هم فیلم‌سازان با استعدادی هستند که در استودیوهای کوچک و خانگی خود با پشتوانه‌ی مالی بسیار کم توانسته‌اند در مجامع بین‌المللی مطرح شوند . طبق تجربیات کسب‌شده متاسفانه کار گروهی در کشور ما هنوز به شکل حرفه‌ای خود نرسیده است تا یک خروجی خوب و منسجم داشته باشیم. در کار گروهی به شکلی که در ایران پیش می‌رود کمتر می‌توان شاهد رشد و بروز خلاقیت‌های فردی در کار جمعی بود. همچنین از آنجایی که حمایت‌های مالی چندانی نمی‌شود معمولاً فیلم‌سازان با توجه به وضع موجود در فضای کاری ترجیح می‌دهند تا فیلم‌های خود را به تنهایی یا به کمک گروه‌های بسیار کوچک تولید کنند. همین مسئله باعث کند شدن سرعت رشد و پیشرفت انیمیشن در کشور می‌شود. در واقع به مدیریت قوی و هوشمندانه‌ای نیاز است. کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با برگزاری جشنواره پویانمایی گام بلندی جهت اعتلای انیمیشن ایران برداشته است چه بسا که در سال‌های اخیر نیز شاهد برگزاری جشنواره‌های متعدد فیلم و انیمیشن در سراسر ایران هستیم. به امید اینکه با گردهمایی فیلم‌سازان و مبادله‌ی تجربیات، برگزاری جلسات متعدد و مؤثر و گردهمایی‌های تخصصی و کارگاه‌های آموزشی بتوان کم و کاستی‌های این هنر – صنعت را با توجه به ظرفیت‌های کشور جبران کرد.
گزارش از شادی ثروت منتشر شده در سومین نشریه دهمین جشنواره بین المللی پویانمایی تهران
