وقتی زمان را آن‌قدر عقب می‌بریم که به 1400 سال قبل می‌رسیم، آن زمان که پیامبر تبلیغ اسلام را نظری و عملی بیان می‌کرد به سیره و درس‌نامه عملی پیامبر مکرم اسلام حضرت محمد ^(ص) با بچه‌ها می‌رسیم. وقتی‌که پیامبر با کودکان بازی می‌کند و نمازش به تاخیر می‌افتد، وقتی‌که سجده‌اش را طولانی می‌کند تا شادی کودکی را مضاعف کند، وقتی به کودکان دست می‌دهد و آن‌ها را می‌بوسد و درسلام کردن به آن‌ها تعجیل دارد، وقتی رفتارها و برخورد‌های امام علی ^(ع) را با کودکان می‌بینیم تازه به خودمان می‌رسیم و باور‌مان می‌شود که با همه ادعای رشد، ترقی، دانش و فهم شعور رفتاری پیامبر‌گونه با فرزندانمان نداشته‌ایم و باید خوش به حالی به کودکان عصر پیامبر بگوییم و آرزوی تحقق روزگار پیامبری برای کودکان این روزگار آرزو کنیم.

 اگر چه سازمان ملل پیمان نامه‌ای را به نام پیمان نامه حقوق کودک تنظیم کرد و به امضای اعضا رساند، این پیمان نامه آمد تا بیشتر به کودکان فکر کنیم و بیندیشم پیش از آن که به کودکان توجه کنیم و شرایط بهتر و مطلوبی برای زندگی آنان فراهم کنیم، آزارشان ندهیم از آن‌ها سوءاستفاده نکنیم عذابشان ندهیم.

 آن‌ها را مجبور به کارهای سخت نکنیم، برای یاد گرفتن آن‌ها را نترسانیم، با اقدامی خود جوش از سوی خود کودکان روز جهانی کودک نام‌گذاری شد، باز هم با هدف توجه بیشتر به کودکان به این که آن‌ها به چه چیزهای نیازدارند، آرزوهای آن‌ها چه رنگی است در چه جهانی بهتر بالنده می شوند و شکوفا می گردند.

 8 اکتبر برابر با 16 مهر روز جهانی کودک شد تا وقتی خورشید در این روز طلوع می‌کند کودکان را دقیق‌تر و واضح‌تر بینیم، آن‌ها را با نیازهای متفاوت بشناسیم آن‌ها را پرنده‌هایی بدانیم که باید بال‌هایشان برای پرواز باز باشد، نه این‌که نا آگاهی ما قفسی برای زندانی شدن شان باشد.

 16 مهر آمد تا فرصتی برای شنیدن صدای کودکان فراهم کنیم و کمی وقت خودمان را به آن‌ها بدهیم، دست آن‌ها را بفشاریم و بدانیم که جنگ را کودکان شعله‌ور نمی‌کنند. امّا آن‌ها بیشترین آسیب‌های روحی و جسمی را متحمل می‌شوند. در این روز باید درک کنیم که کودکان به خانواده با نشاط مهربان و صمیمی نیازمندند یقیناً خانواده بهترین فضا برای رشد و بالندگی کودک است. وجود کودک مؤثرتر از هر دارویی به شادابی و نشاط جامعه کمک می‌کند و بیماری‌های روحی و روانی را درمان می‌کند.

 باید بدانیم که قدرت‌های بزرگ در اختیار کودکان است، قدرتِ صداقت، قدرت صمیمیت، قدرت مهربانی، قدرت راست‌گویی، خلاقیت، نوآوری و قدرت آینده و بدانیم بیشتر از آن‌که کودکان به ما نیاز دارند،ما به وجود آن‌ها نیازمندیم. بیشتر از آن‌چیزی که  ما به آن‌ها می‌دهیم از آن ها می‌گیریم و زیادتر از آن‌چه به آن‌ها یاد می‌دهیم از آن‌ها یاد می‌گیریم.

 کودکان به خدا و آسمان نزدیک‌ترند آن‌ها می‌توانند ما را به آسمان و خدا پیوند بدهند. پس همه باهم به بهانه روز جهانی و هفته ملی کودک به کودکان بیندیشیم و شعارمان این باشد «دنیا با لبخند کودکان زیباست»