به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، بانو رضایی از شرکت کنندگان بیستمین جشنواره‌ی بین‌المللی قصه‌گویی گفت: «قصه‌گویی در افغانستان با توجه به رویدادهای سال‌های اخیر مبنی بر جنگ، بی‌خانمانی و کار کودکان توان خود را در استفاده از «قصه درمانی» به کار گرفته است.»
اوادامه داد: «ما با تحقیق و تفحص در شیوه‌های ساده اما عملی در درمان روحیه‌ی کودکان‌مان تلاش می‌کنیم. از قصه‌هایی بهره می‌بریم که مذهبی، بومی و اقلیمی باشند و سطح امید و اعتماد به نفس کودکان ما را بالا ببرند. در همین راستا است که «انجمن فرهنگی هنری قصه‌گویان افغانستان» از شش سال قبل فعالیت خود را آغاز کرده است.»
راوی داستان «مرغ دریایی و ماهیگیر» عنوان کرد: «قصه‌ها سازه‌های تخیلی و فرهنگی‌اند و از نظر فردی و اجتماعی با معنا تلقی می‌شوند. ما علاوه بر روایت داستان‌های متعدد همچنان از شیوه‌ی سنتی استفاده می‌کنیم. اوسنه‌ها داستان‌هایی در غالب ضرب‌المثل‌ها و یا با محتوای طنزند که از سوی مادرکلان‌ها (مادربزرگ‌ها) نقل می‌شوند.»
این قصه‌گو در توضیح فعالیت‌های انجمن قصه‌گویی کشور خود گفت: «در این انجمن علاوه بر برگزاری جشنواره‌ی سالانه که محل گفت‌وگو و تبادل اطلاعات است، برنامه‌ریزی‌هایی برای گنجاندن قصه‌گویی در برنامه درسی دانش‌آموزان صورت می‌گیرد. ضمن این که کارگاه آموزشی برای مربیان و کودکان نیز برگزار می‌شود.»
وی خاطرنشان کرد که دامنه‌ی فعالیت‌های این انجمن سبب شده است تا در کابل، هرات و مزار شریف قصه‌گویی جدی‌تر گرفته شود.
بیستمین جشنواره‌ی بین‌المللی قصه‌گویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان روز 5 بهمن 1396 در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری به کار خود پایان می‌دهد.
