پرداختن به شخصیت هایی مثل مهدی آذر یزدی پدر ادبیات کودک و نوجوان ایران که همواره از دیده شدن فراری بود را باید از طریق پرداختن به آثارش دنبال کرد.چرا که آذر خودش را در کتاب ها سوزاند و خاکستر کرد تا روشنگر راه خوبی برای بچه ها باشد.
خوبی، آیین و مرام آذر بود!
استاد مهدی آذر یزدی را به نوعی باید تسهیلگر ادبیات کودک و نوجوان دانست، او در واقع پیشگام در بازنویسی و بازآفرینی آثار کهن ادبیات فارسی است. زمان سنجی و مخاطبشناسی این پیر نیکاندیش بود که او را بر آن داشت تا با زبانی ساده، شیرین و روان متون کهن فارسی را حیاتی دوباره بخشد و اثر بخشی آن را برای نسل کودک و نوجوان دو چندان کند و شاخسار احساس و اندیشه آنها را به درخت تنومند ادبیات کهن فارسی پیوند زند.
در عصر و زمانهای که بیم آن می رفت، پیوند نسل کودک ونوجوان با پیشینه درخشان ادبیات کهن گسسته شود، آذر چون حکیمی درد آشنا در کنج تنهایی خود ققنوسوار از خاکستر خود بلند شد و کودکان را با ادبیات کهن آشتی داد. بدون تردید برای تربیت نسل کودک و نوجوان دیروز و امروز تنها راهی که مانده این است که دست آنها را در دست بزرگانی چون فردوسی، مولوی، سعدی و حافظ و دیگر مفاخر ادب فارسی بگذاریم.
آذر این شوریده تنها به این مهم پی برده بود و برای خوب ماندن و خوب بودن بچههای این سرزمین کاری کرد کارستان، با خلق قصههای خوب برای بچههای خوب! بی تردید مجموعه قصههای خوب برای بچههای خوب آذر را باید جزء پرخوانندهترین کتابها دانست که نیازهای تربیتی و معرفتی چندین نسل را پاسخ داده است و این نشانه برکت کار آذر است که ریشه در دردمندی، سادگی و اخلاص او داشت.
او دلسوزانه و خالصانه برای بچهها نوشت و خدا نیز کار خالصانه او را بلند کرد و به آن برکت داد و بر ما و همه علاقهمندان و پویندگان ادبیات کودک و نوجوان است تا مشعل آذر را در مسیر روشنگری بچهها پرفروغ نگه داریم و با پرداختن به ارزش کار این پیرنیکاندیش ادبیات کودک و نوجوان تلاش خالصانه او را پاس بداریم.