به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، در این نشست تفاوت‌های قصه‌گویان ایرانی و خارجی و درون‌مایه و مضمون این آثار مورد بحث و گفت‌و‌گو قرار گرفت.
در این میان توجه به مستند بودن قصه‌های مذهبی و رضوی و پرهیز از بیان قصه‌های فاقد سند و اعتبار که مضامینی غیر واقعی، خرافی و نادرست را برای مخاطبان بیان می‌کند از جمله مسایلی بود که در این نشست از سوی شرکت‌کنندگان مطرح شد.
حزن و اندوه قصه‌های مذهبی نیز از دیگر نکات مطرح‌شده در این نشست بود و برخی از حاضران معتقد بودند که قصه‌های مذهبی الزاما نباید حزن‌آور باشند بلکه قصه‌گو می‌تواند با بهره‌گرفتن از تمهیداتی مانند قصه‌ی مناسب و تکنیک‌های قصه‌گویی، فضایی جذاب و نشاط‌آور برای قصه‌ی خود خلق کند.
دیگر موضوعی که در این جلسه از سوی برخی حاضران مطرح شد این بود که برخی از قصه‌های داخلی و خارجی از کیفیت مناسبی برخوردار نیست و تعدادی از قصه‌گویان به سمت روش‌هایی مانند داستان‌خوانی و روخوانی می‌روند در حالی که شیوه‌ی قصه‌گویی، بیان یک داستان به شکل مستقیم نیست.
میهمانان خارجی نیز - که اغلب در قصه‌گویی‌های خود از ابزار و ادوات مختلفی به ویژه ادوات موسیقی بهره می‌گیرند معتقد بودند که همکاران ایرانی آن‌ها می‌توانند با استفاده از شیوه‌های قصه‌گویی با ابزار، جذابیت بیشتری برای مخاطب ایجاد کنند.
کمبود منایع مناسب و مستند برای قصه‌گویی مذهبی از دیگر مشکلاتی بود که حاضران در این نشست بر آن تاکید کردند.
چهارمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی رضوی طی روزهای 23 و 24 شهریور در اصفهان برگزار شد.
