به گزارش روابط عمومی و امور بینالملل کانون، پرویز ابراهیمی مدیرکل کانون استان همدان در این جشنواره اظهار کرد: جشنواره نمایشنامهخوانی رضوی یک هنر دینی است، هنری که انسان را به تعالی میرساند و وقتی هنر وارد فرهنگ رضوی میشود آرامش و قداست به همراه دارد.
وی با بیان اینکه مردم همدان این جشنواره را حفظ میکنند، افزود: سال گذشته سه شرکتکننده از استان داشتیم اما امسال به علت برگزاری دورههای مختلف به 60 شرکتکننده رسیده و در حال حاضر از 8 گروه راه یافته به مرحله کشوری دو گروه از استان همدان است.
وی تصریح کرد: همدان در حال تبدیل شدن به خاستگاه نمایشنامهخوانی است.
مدیرکل کانون استان همدان اضافه کرد: نمایشنامهخوانی و هنر باید در وجود کودکان و نوجوانان نهادینه شود، آرزو دارم این جشنواره در همدان بماند و مسوولان استانی میتوانند به ماندگاری جشنواره در همدان کمک کنند.
مدیرکل کانون همدان تصریح کرد: نمایشنامهخوانی رضوی یک جشنواره دینی است و بیتوجهی به آن قابل قبول نیست، مردم و خیَران استان از جشنواره استقبال خوبی کردند و حتی برخی مراجعه کرده و آمادگی خود را برای پرداختن بخشی از هزینهها اعلام کردند.
ابراهیمی خاطرنشان کرد: کانون جشنواره محور نیست بلکه فرآیند محور است، تمام تلاش و همت ما این است که دل پاک و معصوم کودکان را بهدست بیاوریم، نفس کودکان فضای شهر همدان را به عطر امام رضا(علیهالسلام) آکنده میکند.
ابراهیمی با بیان اینکه این جشنواره به تولید محتوا میپردازد افزود: در حوزه آفرینشهای دینی نداشتن محتوا از آسیبهاست و ما در این جشنواره تولید محتوا برای هنرمندان داشتیم.
وی گفت: از خانوادهها میخواهیم با توجه به اینکه نمایشنامهخوانی نیاز به ابزار ندارد و جشنواره تنها اختصاص به خوانش نمایشنامه دارد، به این هنر توجه بیشتری داشته باشند.
مدیرکل کانون استان همدان یکی از نمونههای نمایشنامهخوانی که از گذشته در کشور رواج داشته را قصهگویی در شبهای یلدا دانست و تصریح کرد: نمایشنامهخوانی، توسعه کتابخوانی و افزایش سرانه مطالعه در کشور را به دنبال خواهد داشت، در حوزه کودک و نوجوان هرچه کار کنیم سرمایهگذاری است.
ابراهیمی خاطرنشان کرد: موضوعهای جشنواره سال گذشته در 8 بخش بود امسال به 16 موضوع رسید و نسبت به سال گذشته 112 برابر از لحاظ کمی شرکت کنندگان افزایش داشتهاند.
حسین موذن: نمایشنامهخوانی در ایران نوپاست
حسین موذن مدیر آفرینشهای هنری و تئاتر کشور نیز در این مراسم گفت: نمایشنامهخوانی در کانون در حال نهادینه شدن است و خود نوجوانان این فعالیت را تعریف و نهادینه کردهاند.
موذن افزود: این جشنواره به یاد شهید احمدی روشن برگزار شده که نورانیت این محفل را دو چندان کند.
وی اضافه کرد: کارکردن برای امام رضا (علیهالسلام) فقط برگزاری جشنواره نیست بلکه متصل شدن به امام رضا(علیهالسلام) بخش بزرگی از کار و فعالیت ماست.
موذن افزود: کارکردن برای امام رضا(علیهالسلام) توفیقی است که نصیب برخی افراد میشود و فعالیت نمایشنامهخوانی در کانون و ایران یک فعالیت نوپاست و ما در این حوزه منابع کافی نداریم و با فقر منابع روبرو هستیم بلکه پیدایش این رشته جریان خاصی داشته و محدود به چند کتاب و چند شخص دانشگاهی و هنرمند بوده که سینه به سینه منتقل کردهاند.
مدیر آفرینشهای هنری و تئاتر کانون کشور گفت: خوشحالیم که جشنواره نمایشنامهخوانی با جشنواره رضوی پیوند خورده و از معنویت جشنواره رضوی بهره گرفته است.
وی افزود: در کانون برای جشنواره کلاس اخلاق، آموختن آموزههای دینی و ارتباط گرفتن با واسطههای فیض میتواند باشد که همه اینها در ادامهی اهداف کانون قرار گرفته است.
اجرای برنامه نقارهنوازی، اجرای سرود، شعرخوانی و پخش کلیپ از دیگر برنامههای این جشنواره بود.
در سومین جشنواره نمایشنامهخوانی رضوی که روز 17 شهریور در همدان آغاز شد، 8 گروه برتر از استانهای یزد (دست مهربان)، کردستان (چه کسی به فکر آهوان بود)، همدان (دختران چهل قفل)، بوشهر (اذان را امشب من می گویم)، خراسان رضوی (نذر)، همدان (خداداد)، اردبیل (نقش ها تو را می بافند) و تهران (کفتران کوچه کاج) برای مخاطبان اجرا کردند.
نشست تخصصی در دو کارگاه برای اعضا و مربیان کانون
نشست تخصصی ویژه مربیان حاضر در مرحله نهایی جشنواره نمایشنامهخوانی رضوی برگزار شد.
علیرضا آقایی مسوولیت کارگاه اعضا و سیدمحمدجواد کبودر آهنگی و حسین صفی مسوولیت کارگاه مربیان کانون را در دو بخش جداگانه به عهده داشتند.
علیرضا آقایی مربی کانون استان ایلام در این نشست تخصصی هنر نمایشنامهخوانی را به زبان ساده و با استفاده از یک نرم آفزار تصویری و نمونهای از اجراهای نمایشنامهخوانی رادیویی برای اعضای گروههای راه یافته به مرحله نهایی جشنواره نمایشنامهخوانی تشریح کرد.
در این جلسه که به صورت پرسش و پاسخ برگزار شد آقایی بعد از بیان موارد ضروری در مورد هنر نمایشنامهخوانی، به پرسشهای اعضا نیز پاسخ گفت.
آقایی در پاسخ به این سوال که آیا استفاده از جلوههای صوتی در نمایشنامهخوانی لازم و ضروری است؟ اظهار داشت: که در نمایشنامهخوانی این جلوهها جایگاهی ندارد و این بیان است که با یاری صحنهخوان، از فضای نمایشنامه تصویر روشنی ارایه میدهد.
آقایی توضیح داد: چیزی که تصویر دارد نیاز به توضیح ندارد لذا در نمایشنامهخوانی صحنهخوان وظیفه دارد که تصاویر را به مخاطب با بیان هنرمندانه خود نشان دهد تا نیاز به جلوههای صوتی و حرکت نباشد در واقع صحنهخوان در نمایشنامهخوانی نقش طراح صحنه در تئاتر را بر عهده دارد.
تفاوت نمایشنامهخوانی با نمایش رادیویی پرسشی بود که آقایی از اعضا پرسید و اعضای حاضر در نشست به فراخور دانش و آگاهی خود به آن پاسخ دادند.
یکی از اعضا فرق بین نمایشنامهخوانی و نمایش رادیویی را استفاده از حرکات صورت در نمایشنامهخوانی دانست که در نمایش رادیویی نیازی به حرکات صورت نیست. آقایی ضمن تایید حرفهای اعضا اظهار داشت: فرق دیگر نمایش رادیویی با نمایشنامهخوانی این است که نمایش رادیویی نیاز به صحنهخوان ندارد در عوض جلوه های صوتی به کمک نمایش میآید و به تفهیم نمایش یاری میرساند.
آقایی در جواب یکی از اعضا که پرسید نمایشنامهخوانی به حرکت خوانشگر نیاز دارد؟ گفت: یکی از تعریفهای شایع نمایشنامهخوانی، خوانش متن در دست است، این به آن معناست که دست در نمایشنامهخوانی کاربردی ندارد و وظیفهاش گرفتن متن است نه چیز دیگر.
آقایی توضیح داد نمایشنامهخوانی خوانش صحیح متن است لذا نیازی به لباس یکسان، نور، صحنهآرایی، صداپردازی و جلوههای صوتی ندارد.
وی اهمیت متن در اجرای نمایشنامهخوانی را حایز اهمیت دانست که تاثیر مستقیم در اجرای موفق آن بر عهده دارد و به اصطلاح مهمترین رکن نمایشنامهخوانی است.
دقت در انتخاب متن هماهنگ با جنسیت خوانشگر، تحلیل نقش، حسآمیزی، توجه به شخصیت کارکرد لباس و بروشور، عدم استفاده از میکروفون از اهم مطالب علیرضا آقایی در نشست تخصصی بود که همراه با سوال و جواب مطرح شد و توضیح لازم در خصوص هر کدام به اعضا ارایه شد.
داور سومین جشنواره نمایشنامهخوانی رضوی در خصوص سوال یکی از اعضا مبنی بر دلیل شکلگیری فعالیت نمایشنامهخوانی؟ گفت: نمایشنامهخوانی یک هنر کم هزینه است از طرفی برخی از آثار ارزشمند نمایشی به دلیل هزینه بسیار و حجم کار امکان اجرایشان وجود ندارد لذا بهترین روش برای ارایه آن به مخاطبان خوانش آن اثرهای فاخر است. علت دیگر این است که گاه نمایشنامهنویسان تازه کار، آثار خود را به گروههای نمایشنامهخوان میدهند تا پیش اساتید این هنر خوانش شود و آنها پی به اشکالهای نوشته خود ببرند.
آقایی در مورد اهمیت نقشها که مورد سوال یکی از اعضا بود خاطر نشان ساخت: در یک اجرای گروهی همه نقشها مهم هستند و نقش کم اهمیتی وجود ندارد نادیده گرفتن برخی از نقشها احتمال دارد به کل کار لطمه زند پس باید همه نقشهای نمایشنامه را مهم دانسته و در اجرای شایسته آن تلاش کنیم.
نمایشنامهخوانی پل ارتباطی است بین مربی و عضو
نمایشنامه خوانی پل ارتباطی است که روابط مربی را با عضو مستمر و مبتنی بر گفتوگو شکل میدهد.
لیلا مکانی مربی کانون استان تهران که با نمایشنامه "کفتران کوچه کاج" به مرحله نهایی سومین جشنواره نمایشنامهخوانی در استان همدان راه یافته است، نمایشنامهخوانی را اجرایی ما بین دورخوانی متن و اجرای صحنهای دانست و گفت: برای من که با اعضای فراگیر (نابینا) کار میکنم، نمایشنامهخوانی پل ارتباطی است که روابطهام را با عضو، بهصورت مستمر و مبتنی بر گفتوگو شکل میدهد.
وی دلیل روی آوردن به فعالیت نمایشنامهخوانی توسط اعضای روشندل مرکز 24 تهران را کشف استعدادهای شگفت انگیز این کودکان دانست و گفت: زمانی که مشاهده کردم اعضای روشندل، چهقدر روان کتابهای بریل را میخوانند برنامه نمایشنامهخوانی را نیز وارد حیطه فعالیت این اعضا کردم.
مربی مرکز فراگیر کانون که اعضای روشندل را تا مرحله نهایی جشنواره نمایشنامهخوانی رضوی هدایت کرده است با بیان اینکه نمایشنامهخوانی هنوز شناسنامه مشخصی ندارد افزود: نمایشنامهخوانی جایگاه مشخص خود را در ذهن مربیان و اعضای کانون پیدا نکرده است اما این فعالیت بسیار ساده و شیرین است و میتواند از فعالیتی مثل روخوانی کتاب شروع شود و پس از چندین جلسه تمرین فن بیان و حس متنی برای نمایشنامه خوانی آماده شود.
مکانی گفت: اعضای نوجوان علاقه زیادی به فعالیتهای نمایشی دارند و تلاش میکنند در اینگونه فعالیتها برونریزی کنند، به همین دلیل نمایشنامهخوانی میتواند بخشی از نیازهای آنان را مانند بازی نقشها، ابراز حسهای مختلف و ... تامین کند و از آنجایی که تشکیل گروههای نمایشنامهخوانی نیاز به امکانات و تجهیزات خاصی ندارد، از این رو دسترسی اعضای نوجوان به این فعالیت بسیار راحتتر و سریع تر است.
کارگردان نمایش "کفتران کوچه کاج"، نمایشنامهخوانی و نمایش عروسکی را فعالیتی در مسیر هم دانست و گفت: با توجه به اینکه قدم اول برای ایجاد یک کار نمایشی مرحله دورخوانی متن است، نمایشنامهخوانی به کمک نمایش عروسکی رفته و میتواند تاثیر بهسزایی در پیشبرد این فعالیت داشته باشد.
وی به کمبود متن مناسب برای نمایشنامهخوانی اشاره کرد و افزود: با توجه به اینکه گروه ما از اعضای روشندل مرکز هستند تهیه متن بریل و مشکلات آن بدیهی است.
جوایز برگزیدگان سومین جشنواره نمایش نامه خوانی روز 18 شهریور در همدان اهدا میشود.
میزبانی دو دورهی گذشته این جشنواره را خراسان رضوی بر عهده داشت.